GibiGYM

100 kiloluk bir halteri hızlıca yere bıraktı. Epey sallandı salon. Zaten altında havuz var, rutubetten çürüme riskini düşünüp duruyorum temelin, bir de üstüne bu hızlı bırakılan ağırlıklar deprem korkumu tetikliyor. Tek tesellim çelik ağırlıkların deprem üçgeni oluşturabilme ihtimali. İnsanı anlamak çok zor, öleceğimizi bile bile hala bu şehirde yaşamaya devam ediyoruz. Ne kadar da aptalız.

3 ağırlık aletini kullanan, yan yana durmuş boşluğa bakan 3 tip var. Biri omuz çalışıyor, biri sırt, diğeri göğüs. Sağdaki belli ki uzun süredir yapıyor bu sporu. Kolları kapanmayacak kadar şişmiş. Bedava verseler bu vücudu alır mıyım emin değilim. Fazla geliyor gözüme. Ortadaki kısa boylu, sarışın bir çocuk. 20’lerinin sonunda. Çok zayıf. Amacı belli. Biraz kilo almak istiyor. Soldaki çocuk sakallı, esmer. Gözüm bi yerden ısırıyor. Kesin sanatta ya da prodüksiyonda çalışıyor filmlerde. Mutlaka karşılaştık. Ya da bana öyle geliyor. Herkes nefes nefeseyken sağdaki sessizliği bozuyor.

SAĞDAKİ : Yeni düştün galiba kardeş?
ORTADAKİ : Kim ben mi? 
SAĞDAKİ : Aynen.
ORTADAKİ : Evet ilk günüm. Çok mu belli oluyor?
SAĞDAKİ : Yanii… Neden düştün?
ORTADAKİ : Annem ısrar etti. Çok zayıfım. 
SAĞDAKİ : İyi yapmışsın.
ORTADAKİ : Siz?
SAĞDAKİ : 3 sene önce boşanmıştım. Kafam dağılsın diye geldim… 3 sene oldu.
ORTADAKİ : Dağıldı mı abi?
SAĞDAKİ : Fenaaa… Dağıldı tabi. İşe yaradı bayaa. Sigarayı da bıraktım. İyi oldu. 

Soldaki de katılıyor muhabbete.

SOLDAKİ : Ben sigarayı bırakan adamdan korkarım abi. Sigarayı bırakabilen insan her şeyi bırakabilir. 
SAĞDAKİ : Keşke öyle olsa be abisi. Var bizim de hala kötü alışkanlıklarımız. ORTADAKİ : Ne gibi abi…
SAĞDAKİ : Boşver. 

Gereksiz bir gizem yarattı sağdaki. Niye yaptı bunu anlamadım. Yok yok anladım. Tanıyorum bu türü. Çok severler gizem yaratmayı. Eskiden işe yarıyormuş sanırım. Şimdiki çocuklar pek yemiyor. Şimdiki çocuklar ne yiyor onu da bilmiyorum gerçi? Ya da çocuk ne demek? Ben de çocuk muyum? Aklıma binlerce yıl öncesinden kalma Sümer tableti geliyor. “Bu gençlik nereye gidiyor?” yazıyormuş Duymuşsunuzdur hepiniz. Tabletteki yazıyı Feyyaz Yiğit’in sesiyle okuyunca daha bir anlamlı oluyor. Siz de bi deneyin zihninizde, ne demek istediğimi anlayacaksınız bence. 

SOLDAKİ : Ben setlerde çalışıyorum abi. Sanat Yönetmeni’ yim.
ORTADAKİ : Aaa biliyorum abi. Bizim kuzen de yapıyor. Dekor, aksesuar işleri hep sizde di mi? 
SOLDAKİ : Aynen.
SAĞDAKİ : Ben Gibi’ ye bayılıyorum mesela ya! O Feyyaz çok komik adam.
SOLDAKİ : Öyle. 
ORTADAKİ : Sen tanıştın mı abi?
SOLDAKİ : Aynen. İlk sezonda biz çalıştık. Güzel adam. 
SAĞDAKİ : Ya aynı o dizideki gibi diyorlar doğru mu?
SOLDAKİ : Aynen abi. Çok oynamıyor. Kendisi zaten. Çok ciddi ama sette hiç öyle makara ortam yok. 
SAĞDAKİ : Vay anasını. Helal çocuğa. 
SOLDAKİ : Neden helal abi?
SAĞDAKİ : Nasıl yani?
SOLDAKİ : Helal çocuğa dedin ya. Neden? Ne yaptı da helal dedin şimdi?
SAĞDAKİ : Ne bileyim, bozmamış kendini helal olsun. O manada.
SOLDAKİ : Bozmadığını nerden anladın abi?
SAĞDAKİ : Kardeşim iyi misin? Lafın gelişi söyledim.SOLDAKİ : Niye gelişine konuşuyorsun abi? Düşünmeden etmeden neden konuşuyorsun? Lafın nereye gideceğini bilmeden neden konuşuyorsun? Neden mesela daha 2 dakka önce tanıdığın insana özel hayatından bahsediyorsun? Boşanmışsın, kafa dağıtmaya gelmişsin… Hadi senin özelin yok bize niye soruyorsun abi? Düşmek ne ayrıca? Neden buraya gelip spor yapmamı düşmek olarak adlandırıyorsun? Velev ki düştük, buraya geldiğimize göre kalkmışız değil mi abi? Bak nefes alıyoruz, hareket ediyoruz, ağır yüklerin altına giriyoruz durduk yere. Demek ki ayaktayız hala. Düştüysek de kalkmışız. Neden yani? Acaba sen kalkamamış olabilir misin abi? Hala aklın o şahane düşüşünde olabilir mi? Hala boşandığın karını unutamamış olabilir misin acaba? Acaba gerçek isteğin hepimizin unutamadığı bir şeyler olduğunu öğrenip rahatlamak olabilir mi? Ne yapacağız abi? Üç kişi burada sarılıp ağlayacak mıyız gym’in ortasında? Bu mu isteğin? Haklısın abi! Düştüm ben de. Hadi ağlayalım. 3 ay önce babam öldü. Gençti çok. Kalp krizinden gitti. Bok gibi kaldım. 3 aydır bok gibi hissediyorum kendimi. En son evden çıkarken “şu göbeği erit evlat” demişti. Bi bildiği vardır diye geldim. Oldu mu? Sarılıp ağlayalım mı şimdi hep beraber?

ORTADAKİ : Annem ısrar etti. Çok zayıfım.