12 Şubat 1921 Dikmen. Paşa Dikmen’de dinleniyor. Doğru düzgün yemek yememiş, uyku uyumamış. Bir fırsat bulmuş köşeye iliştirmiş postu, uzanmış üstüne. Paşa’nın özel fotoğrafçısı Etem Tem fırsat bulup Alman malı Reflex ICA marka makinesi ile fotoğraflamış bu anı. Bir kaç dakika geçmiş Uşak’lı er Rahmi dürtmüş paşayı. Paşa gözünü açmış uykunun en tatlı yerinde.
RAHMİ : Paşam bi türkü var. Sözlerini çözemedim. Belki siz bilirsiniz. Şöyle diyor: “Pıçıldaşın, pıçıldaşın, ləpələr
Bəlkə mənə bir sözünüz var sizin
Üç gecədir mənim ömür yoldaşım
Buruq qazır qucağında dənizin”
Ben anlamını çözemedim. Belki siz bilirsiniz.
PAŞA : Ne diyorsun evladım?
RAHMİ : Türkü diyorum paşam. Azari Türküsü. Öyle hoşuma gitti ki. İçime dokunuyor. Ama tam da anlamıyorum ne diyor? Belki siz bilirsiniz paşam?
PAŞA : Bir daha söyle bakalım.
RAHMİ : “Körpəmizi yatırmışam indicə
Beşiyinə ay nurunu səpələr
Sevgilimdən xəbər verib gizlicə
Pıçıldaşın, pıçıldaşın, ləpələr”
PAŞA : Diyor ki…
Bebeğimizi yatırdım şimdi,
Beşiğine ay nurunu serper.
Sevgilimden haber verip gizlice,
Fısıldaşın, fısıldaşın dalgalar.
RAHMİ : Sağ olun paşam. İstirahat buyurunuz.
PAŞA : Allah’ın adını verdim bi uzaklaş be asker.
Paşa uykusuna geri dalar.
RAHMİ : Paşa uykusuna geri döndü. Ben de bir Nuri Bilge filminin karesindeymişçesine uzaklara daldım. Karesindeymişçesine kelimesinin Türkçe olmasına çok şaşırdım. Türkünün içindeki beşiği, sevgiliyi, körpeyi anladığım için sevindim. Boşuna hislenmemişim. Evimi çok özledim. Körpemi, sevgilimi görmeyeli çok oldu. Paşamı uyandırmaya hakkım olduğuna yürekten inandım. Daha sonra bu saçma an üzerinden çok geyik yaptık. Uşak’ta belediye başkanlığına kadar yükseltti beni bu saçma hareket. İnsan hayatında bazı anlarda saçma saçma davranmalı.
PAŞA : Rahmi’yi hiç sevmedim. Meczubun teki. Beni o sırada uyandırması çok gereksizdi. Kellesini almadığıma dua etmeli. Belediye başkanlığının benimle ilgisi yok. Uşak halkı onu sevdi, bağrına bastı. Elimde olsa seçtirmezdim. Müdahale etmek istemedim. Rahmi kendi yolunu kendi buldu. Aferim Rahmi.
2017 yazıydı. Arif V 216 seti. Cem abi yorgunluktan bitmiş. Işık kurulurken bir örtü almış setten sermiş yere uzanmış. Ozan Güven sette rahat durur mu? Çıkarmış telefonu şaak çekmiş. Uzaklaşmış Ozan. Sonra bir yardımcı oyuncu gelmiş yanına. Yeni mezun. Adı Dora. Dürtmüş Cem Abi’yi… Cem Abi uyanmış uykunun en tatlı yerinde. Dora’nın elinde bir senaryo çıktısı.
DORA : Abi bi Ricky Gervais bi de sen. Ne yazsanız alıyor bu Netflix. Şunu bi al oku Allah aşkına. Sen bunu okur beğenirsen herkes yapar bu işi. Allah aşkına.
CEM ABİ : Ne bu ne? Bunun konusu ne?
DORA : Abi ahırda geçiyor. 8 bölümlük dizi. Afyon’da bi ahırda geçiyor. Yok emsali. Daha önce ne yazıldı ne çekildi. Ahırda geçen bir varoluş hikayesi. Ahırın sahibinin kızı Harvard mezunu. Bizim esas oğlanla karşılaşınca aşık oluyor.
CEM ABİ : Harvard mezunu ahırda güzel çatışma.
DORA : Abi konu o değil. Varoluşumsal sıkıntılar mesele. Bu aralar çok revaçta.
CEM ABİ : Allah aşkına alın bunu burdan ya…
Cem Abi uykusuna dönüyor.
DORA : Cem Abi uykusuna geri döndü. Varoluşumsal kelimesinin Türkçe olmasına çok şaşırdım. Hikayemde sınıfsal bir çatışma yarattığım için de çok sevindim. Evimi çok özledim. Cem Abi uyuyabiliyor ama ben figüranım ayakta kalmam lazım. Kimliğim ajansta. Başımı alıp gidemem. Daha sonra bu saçma an üzerinden çok geyik yaptık Cem Abi’yle. Autor yönetmen olmama sebep oldu bu saçma hareket. İnsan hayatında bazı anlarda saçma saçma davranmalı.
CEM ABİ : Dora malın teki hiç sevmedim. Beni o sırada uyandırması çok gereksizdi. Dua etsin setten attırmadım. Autor öyle yazılmaz ayrıca. Auteur aslı. Başarılı bir yönetmen olmasının benimle ilgisi yok. Türk halkı sevdi filmlerini.. Elimde olsa iş yaptırmazdım. Müdahale etmek istemedim. Dora kendi yolunu kendi buldu. Aferim Dora.
Kendi yolunu bulan, inat eden, vazgeçemeyenlere selam olsun.
* Olayların gerçekle uzaktan yakından ilgisi tabii ki yoktur ama türküyü dinleyin güzeldir. Sara Qədimova — Pıçıldaşın, Ləpələr